geurtz
Etim. Sobre la posibilidad de que urtez , instr. de urte , forme parte de la palabra, v. FHV 413.
1.
(SP→A; -rz A, Dv, H).
El año que viene.
"
Geurtzko ogia, le blé de l'année qui vient"
SP.
"Iragan urthea deitzen da iaz, oraingoa aurthen, eta heldu dena geurz
"
EZ
Eliç
XXV.
Aurtendanik geurz-dara anhitz eki eta euri.
O Pr 56.
Aurten haurrak haz, geurz ileak ilaz.
Ib. 57.
Xazkoaren adin, geurzkoaren bardin.
"De la taille de celui qui naîtra d'ici à un an"
.
Ib. 480.
Geurtz (datorren-urtean) an bien izena bai âl du bordatzen.
Or Eus 102.
Sarak geurtz seme egingo dizu urtaro ontan.
Ol Gen 17, 21 (Dv bertze urthean, Ker datorren urtean, BiblE urtebete barru).
2.
(Sust.).
"
Geurtza, l'année qui vient"
SP.