gezurtari
1.
(BN-arb ap. Gte Erd 45
).
Mentiroso.
Gezürtarien kapitaña.
Egiat 250.
Ezen gezurtaria da, eta gezurraren aita.
TB Io 8, 44 (Lç gezurti
).
Funditzeko gezurtari maltzur [...] garaitzak galarazi dituztenak.
Prop 1893, 115.
Gaizki egileak eta gezurtariak sustengatzen.
Prop 1906, 92.
v. tbn. Michel LPB 376.
2.
Engañado.
Gezurti gezurtari aien aurka.
"Deceptos deceptores"
.
Or Aitork 155.