gizagin
1.
(Vc ap. A),
gizakin (R ap. A
).
"Mujer que cuida bien al marido"
A.
Gizagiña esaten iake emakuma maratz, burutsu, etxe-andra, senarra edo gizona ondo artuten dabenai.
A Ezale
1897, 143b.
2.
"
Gizágiña, lo que contribuye al buen desarrollo del hombre. Oi ezta gizagiña, eso daña al hombre"
Iz
ArOñ
.
v. gizongin
(2).