gizakoi
1.
(c. sg. A; Lar Sup , Dv, H).
(Mujer) aficionada a los hombres.
"Puta"
Lar Sup.
v. gizonkoi.
Emazte gizakoiak eta gizon emakoiak, presuna putanerak.
Ax 357 (V 237).
Etxekoandre gizakoi lotsagabeari.
Lard 63.
Zain zazu ongi alaba gizakoia.
Dv Eccli 42, 11.
v. tbn. AA III 501.
(Hombre) homosexual.
Legea ez dela ifinia izan prestu denaren gatik, baiñan bai [...] lohien gatik, gizakoi abominableen gatik.
He 1 Tim 1, 9s (Lç bugre, Dv muthilkoi
).
2.
Humano.
Bainan ikhustate gizakoiak asma-arazi zautan itzulpide bat.
"Le respect humain"
.
Birjin
50.
Gizakoiegia jainkozkoa izateko.
Lab SuEm 166.
3.
Simpático.
Soiñez zaparrote, lodikote, begi-baltz bizi ta arpegi gizakoia.
Ibarg EG
1958, 510.