gupidagarri
1.
(-ph- H),
kupidagarri (Lar, Dv, H),
kupiragarri.
Digno de compasión, desgraciado.
"Lastimoso"
Lar.
v. errukarri, kupigarri.
Oialaren alderdi batean daukazute gizon erallea emakume kupidagarriari eriotza ematen.
Ag G 186.
Beltran gelditu zan pittin bat ots kupidagarri arrek zerion itza entzutearren.
Etxde AlosT 53.
Helenak eman zion orduan Gabriela Lohitegikoaren zori kupidagarriaren berri.
Mde Pr 170.
Ba zan ordu, izkuntz kupiragarriaren arnas emaleei merezi duten begiramena azaltzeko.
Basarri ZArg
1956, 52 (ap. DRA).
Zerk eutsi lezake emakume kupidagarri ura bere artan?
Txill Let 63.
2.
Compasivo, misericordioso.
O, Mariaren biotza, maitagarriena, kupidagarriena, biotz guzietan urrikariena Jesusen Biotzaren ondoren!
EE 1884a, 572.