higuinkeria
1.
(Lecl),
hugunkeria,
huguntkeria.
Aborrecimiento, odio.
"Aversion"
Lecl.
Hügünkeria, ieloskeria, mendekü, edo ohoinkeriazko zirenez [gogo gaistoak], eta zonbatetan.
Bp I 105.
Nuiz eta, hügüntkeriaz edo herraz ororen huna bazterrialat eizten beita, eta [...] bere botza hun ez den bati emaiten beita.
ArmUs 1907, 117.
2.
"Action odieuse, blâmable"
Hb.