(
V-oroz ap. A
; SP,
H),
hildutu (
Lar).
Amortiguar(se), apagar(se); mortificar(se) (las pasiones, etc.).
"
Hildua, à demi mort, mortifié"
SP.
"Amortiguar"
Lar.
"Amortiguado, hildutua
"
Ib.
"Mortifier la chair, les passions, les sens"
H.
"
Obra hilduak, hildumatuak, lohakartuak, œuvres mortifiées, endormies, par opposition aux œuvres mortes, hilak
"
Ib.
"Apocarse, desanimarse. Gixajo hori ilduta dago, ese pobrete está apocado"
A.
Cf. ESKU-HIL. v. hildumatu, hilduratu.
Zein baitziren obra biziak, eta gero bekhatu egiteaz hildu eta iraungi bezala zirenak.
Ax 541 (V 347; v. tbn. 541 (V 348)).
Haragia hildua, sosegatua, sorthua eta ez ansiatua dagoka.
Ib. 386 (V 253).
Mundukoek eta hildugabeko pasioneek beheiti egoitzten naute.
SP Imit III 48, 4.
[Barubak] illdu ta gitxituten ditu aragiaren bizitasun ta gurariak.
CrIc 106.
Lano gorritua, eguzki hildua.
Lasa Poem 101.
(Como segundo miembro de compuestos).
Eztira bereala errendatzen, eta ez bihotz hilduak eta etsituak iartzen.
Ax 462 (V 300).