I .
(Adv.).
1.
hinku-hanku.
Vacilando, tambaleándose.
"
Hinku-hanku, cojeando, renqueando (Darric)"
DRA
.
Careiatar oraino itzuli ez zarozkigun xixmatikoak hinki hanka badaude. Urhatsaren egiterat ezin mentura daitezke.
Prop 1901, 216s.
Batean zaldiz, bertzean, eta maizenean, oinez, hinki eta hanka, zirristi eta zarrasta, ibiliz baino maizago lerratuz, jautsi ginen menditik.
Prop 1908, 25.
2.
"(Lc, BN-ciz), estar de esquina, reñidos"
A.
Rusoak inki-hanka [sic] Yugoslabiarekin.
SoEg Herr
(ap. DRA, que no da más ref.).
II .
(Sust.).
1.
(L-côte ap. A
; Dv).
"Tergiversations"
Dv.
"Circunlocución, ambage"
A.
"Cela est plus facile qu'à dire, [...] hinki-hankarik gabe mintzatu
"
Herr 15-12-1960, 4.
2.
"(L-ain), pretextos del que no quiere trabajar"
A.