hiriratu
1.
(Dv),
uriratu.
Ir a la ciudad, afincarse en la ciudad.
"
Ez da gaur hirirako, il n'arrivera pas, il n'ira pas ce soir à la ville"
Dv.
Oi, ni banintzok ire antzeko / txori jakintsua uriratzeko.
(1915).
Enb 191.
2.
Llevar a la ciudad.
Abelazoka [...] batek azken egunean baserritar mordo andiak uriratu ditu.
A LEItz
6.
Goizaldeak irira / oi duan ots gozo ñabar / aizeñoak Gazteren / belarrira dakar.
Ldi UO 36.