hista
1.
(H, A),
isti (AN ap. A Apend
).
Burla, escarnio.
An da orien hista, an da orien irria.
Mb OtGai I 250.
Parre ta ista egiten zienak.
Mg CC 209.
Ista ta farra egiten.
VMg 68.
Ixan ziran an istak eta irristak.
Otx 183.
Aztien irriak eta istak.
Or QA 58.
Iseka ta ista onik egiten du Platonek aren lepotik.
Zait Plat 118.
2.
"Obstination, entêtement, ou se mêle quelque ressentiment"
H (que cita el ej. de EZ, que quizá se trate de errata por hisia).
Hista eta sepa gaixtotako izatu naiz.
EZ
Eliç
159.
HISTAK EGIN
(ixtak AN-5vill, istiak AN-ulz). "Istiak egin, [...] erderaz remedar" Inza NaEsZarr 1931. "Bertzearen ixtak egiten ari da (AN-5vill) [= 'está imitando']" Gte Erd 165.
HISTAZ.
Burlándose.
Histaz ta irriz dagozka.
Mb IArg I 163.
Koroa gogor bat ifini zioen bere buruan, istaz ta burlaz.
Ub 88.
HISTAZKO.
Burlesco, de burla.
Histazko errege farragarri bati bezala.
Mb IArg I 152.