jeneros
1.
(Hb),
jeneroso (Lcc).
Noble; animoso, valeroso.
"Generoso"
Lcc.
Gastelako Almirante jenerosoa.
EgiaK 88.
Damurik onena ta jenerosoena izanik.
OA 145.
Jesusen amudioa jenerosa da.
Ch III 5, 3 (SP noble, Mst indartsü, Ol martzal, Leon arrai).
Mesprezio yeneros batekin.
He Gudu 83.
Zer bihotz on eta jenerosarekin partalier izan den Jesusen martirioan.
Lap 274 (V 125).
v. tbn. Mih 96. Jaur 398.
2.
(
Hb,
Chaho (g-)),
jeneroso (
Urt II 365),
jenerus (
g- Chaho).
Generoso, dadivoso, liberal.
Prinze hura hanbat zen liberal eta jeneros.
Tt Arima 128.
Buldia da pribilejio jeneroso bat.
ZBulda 1.
Bule da pribilejio jenerosoat.
(Goñi, s. XVIII).
FLV
1991, 164.
Etxeko anderia, aberats zira zü, / jenerus ere bai arrotza handi badüzü.
Etch 322.
Haren aita eta amen sakrifizio jenerosak.
Ip Hil 41.
v. tbn. Jaur 172.
jenerosa. (Forma con marca de género).
Generosa.
Iudith emazte alhargun sainda eta jenerosa hura.
Tt Arima 77.
3.
jeneroso.
Alcohólico, que tiene alcohol.
Gose ta egarri geranian, / jaki goxuak / eta erari jenerosuak.
MendaroTx 268.
Sagarraren zumua jenerosua.
Ib. 270.