josle
1.
(
G, S; SP, Ht VocGr , Lar, Añ, Lecl (y-), Arch VocGr (y-), Gèze, Dv, H),
josla (
V-ger-m-gip),
jostale (
B, BN-baig),
jostaile (
Dv),
jostzaile (
Urt V 236; iosz- H),
xoszale (
R-is-uzt)
Ref.:
A (josla, jostale); Lrq; Iz R 406 y 397.
"Couturier"
, "couturière" Ht VocGr.
"Costurera"
Lar, Añ.
"
Joslia o joskilla hace a los dos sexos [...], a sastres y costureras"
Ast Apol 90.
"Sastre"
Añ.
"Le tailleur, la couturière"
Arch VocGr.
"Costurera. Limitado este oficio a las mujeres, cuando los hombres se dedicaron a él, se les llamó de diverso modo: sastre [...] dendari (V-ple-arr-oroz), [...] prakagin (V-arr), otros jostale (B, BN-baig), indistintamente al varón o hembra"
A.
Joslaak artuten dabee / eun ateria.
Mg PAb 147.
Josliak tü gomendatzen / zaragollen alderdi bata oihal hobez ezar dezen.
Etch 302 (tbn. en ChantP 180 y, con alguna variación, en Or Eus 281).
Jostun edo josla bati jaokan guztija.
Ur MarIl 102.
Martin gaxoa pobreen joslea zan.
Arr Bearg 436 (ap. DRA
).
Josleak egozan etxietan.
Echta Jos 234.
Josliak alperrak dira-ta.
Altuna 16.
v. tbn. Mg in BOEg 2505 (josla).
"Qui cout. Nor da hunen horrela joslea?
"
H.
2.
Conjunción.
Yosleak, erran dügün bezala que franzes gainen, amarratzen dü hitz bat beste hitz bati.
Arch Gram 159.