(
Lar),
solpa.
"Solfa, música"
Lar.
"Solfista, diestro en la música, solfista, solfan trebaria
"
Ib.
Soñua edo solpea <soplea> ez da nerea; ez dakit orren beste.
GavS 7.
Solfan, kantuz ta gerretan nausi.
AB AmaE 50.
Prantzes erdera eta solpa, onek ustez zuanez, biak berdiñ-berdiñak ziran.
Urruz Urz 47.
Ikasi izan banu / apurtxo bat solpan, / Gayarrentzako lanik / ez uan Europan.
Ib. 50.
Etzan mundu guzian bera baño kantari oberik, beñepeiñ solpan etzekienik.
Ib. 47.
Lloba solfistak ere, eztu esturiatan obro solfa; organistak erran zaun, artzain edo labrari izaiteko badakiola aski.
Mdg 122 (v. tbn. 128).
Verso (cantado).
Gorrak zaudete? Ala nai dezue solpan esatea? [...] Aditu bada: Izaten banaiz ere / zenbait aldiz bero / pronostikua artzen / det nik urteero.
Urruz Urz 31 (v. tbn. 34 y Urruz Zer 74).