sostengagarri
1.
sustengagarri (Urt) .
(Sust.).
Sostén, puntal.
"Adsita, susténgua, harróña, premagárria, sustengagárria
"
Urt I 240.
2.
(Adj.).
Soportable.
Mereximentü handitako gerthatzen düzü [bizitziaren karga], eta flakien ere [...] süstengagarriago eta baliusago.
Mst III 18, 2 (Ip egar ehi, Ol eramangarri, Leon arin).