tapalo
(BN-baig ap. A
; Dv).
Regordete.
"Petit et gros en parlant de personnes"
Dv.
Norbait hura dela ontsa egina, lerdena, ederra edo dela istupa amoka bezala moldatua, tapaloa, gabazko huntza iduria.
Elsb Fram 165.
Jakintsunek diotenaz, "Moustérien" zelakoa gizon tipi, tapalo bat zen, gaitzeko buru batekilan.
GAlm 1960, 25.