tipildu
Etim. En último término, de lat. depilare, al igual que bipildu.
1.
tipiltu (
S; Dv (-ill- S);
th- VocS 140,
Gèze,
H)
Ref.:
A;
Gte Erd 32
.
Pelar.
"Peler"
Gèze.
"
Sagarra tipiltzen ari naiz (S)"
Gte Erd 32.
v. bipildu.
Thipiltü unduan [ezkürrak eta hürrak] zaphatzen dira zapharrian.
Ip Dial 105 (It, Dv, Ur azala k(h)endu).
tipiltu (S ap. A
; th- Gèze).
"
Thiphiltu, [...] 2.º (S), desplumar; 3.º (Sc) desplumarse, por ej., una gallina por cierta enfermedad"
A.
"Plumer"
Gèze.
"
Thipiltü, thipiltze, se dénuder"
Lrq.
Despojar(se).
Hanbat hobe dadin ofizio hartan ardüra are, zeren eta lehenago beitateke lürra alde batiala auher, halakoaz thipiltürik.
Egiat 167.
Ta nere yarauntsiaren ondarrak bertan bera utzi ta etsaien eskuetara eratorriko ditut, aien etsai guziek tipildu ta larrutu ditzaten.
Ol 4 Reg 21, 14 (Dv larru eta biluz, BiblE harrapakin izan
).
2.
tipiltu
(th- S ap. A, que cita a Ip; th- Gèze),
dipildu.
Aclarar, explicar.
Amak behar ziala (otsez) gaiza thipiltü.
Egiat 173.
Thipil ezagüzü, otsez, alhorreko zalgiaren alegia.
Ip Mt 13, 36.
Alegia hori thipil ezagüzü.
Ib. 15,15 (Lç deklaratu, He explikatu, TB, Echn, Hual esplikatu, HeH azalkatu, Ur, Ol, Ker azaldu, Dv xehatu, IBk argitu).
Zeren plazer handirekin irakurtu baitugu zure eskuara garbi eta lañoa, eta hainbertze nabarmenduekin dipildu dituzun irakaspenak.
Ip ( in
Dih MarH VII
).
Iesukristoren Gizatasuna laguntza zaigula tipildu bear didazu.
Or QA 153.
Paustu etortzearekin oro tipilduko ditu.
Or Aitork 144.