tirripiti-tarrapata
1.
(Onomat. de charlar, hablar sin parar).
Hautuak edo elekzioneak egin behar direnean, gizon erlijione gabeak hor dabilza tirripiti tarrapata egia baino gezur gehiago daritela.
EskLAlm 1873, 2.
Hainbeste hel-hel eta heiagoraren ondotik uste nizün nonbait zerbait bazela; bestela zertako hainbeste tirripita-tarrapata?
Eskual 13-6-1913, 3.
Soustelle jauna mintzo da tirripiti-tarrapata Angles-Amerikanoen kontra.
SoEg Herr
28-11-1957, 1.
2.
(
B, BNc ap. A; H).
"
Tirripiti-tarrapata barreiatu ziren batzu hunat, bertzeak harat, ils se dispersèrent en hâte précipités les uns d'un côté, les autres d'un autre"
H (s.v. tarrapata).
"Onomat. de correr y desbandarse"
A.
(Onomat. del correteo de pequeños animales).
Tirripiti-tarrapata, kirriki-karraka, bakerik ez daukute emaiten [saguek]
.
EGAlm
1895, 45.
"(BN-ciz-mix), onomat. del ruido de zapatos al andar"
A.
(Onomat. de la marcha decidida).
Ordu artio Angles eta Españolak itsasoan nagusi ziren; bainan erregeen erregeak bethi ba: Eskualdunak itsas-gainean tirripiti-tarrapata abiatuz geroz, espantu guti ala Anglesek ala Españolek.
GH 1933, 200.
3.
ttirripiti-tarrapata. (Onomat. del estruendo de una caída).
Bai eta otso, ttirripiti-tarrapata jautsi, / Ez baitzuen bizkar-hezurra hamarretan hautsi!
Leon GH
1957, 353.