toreatzaile
1.
(
Lar),
toriatzalle,
toliatzalle.
Toreador, torero.
v. torero.
Zezenak aurten / Iñauterietan: / bola zurezkoakin / adar zorrotzetan, / toliatzalle iñork / miñik ar ez dezan.
Echag 231.
Izan omen zan toreatzallerik oberenetakoa.
Izt C 250.
An ziaztik toriatzalle sartu biar dutela ta toriatzalle sartu biar dutela.
Urruz Zer 129.
Andaluziak bialtzen ditu azeitunak eta emakume itxurako toriatzalliak.
IArt Itzald
II 55s.
Jendearen deadarrak eta toreatzailleen ariskuak.
NEtx LBB 50.
(Como segundo miembro de compuestos).
Hitz toreatzaile abilak zezen toreatzaile zenari eskeintzen dion gorazarrea.
MEIG II 92.
2.
toleatzaile (H),
toliatzaile (H),
toleazale (S ap. Lrq
).
"Qui tourmente, fait souffrir, moleste quelqu'un, au phy. ou au moral"
H.
"Tracassier"
Lrq.