treotzara
1.
(V-m),
tretzotzara (V-m)
Ref.:
A (treotzara, tretza-otar); AEF 1960, 39.
"Cesta para conducir el palangre; vulg. tabla"
A.
"Es aplanada, de madera, que lleva en sus lados más largos un borde también de madera"
AEF 1960, 39.
Eskumako besapean tretzotzarak eta eskerrekoan mundil bana edo bina zituela.
Ag Ezale
1897, 67a.
Txalopetatik jausten direan edo baga ausarditsuak ataraten dituan balde, tosta, panel, tolet, estropu, lanbas, kako ta treotzarak.
Ag Kr 139.
2.
Rechazo de una proposición.
"Maite-eskabidea egitean, emakumearen ezetza"
Erkiag Arran 53n.
Ez aurrerapiderik emon, eta ezta treotzararik ere, erdeiñu ta ezetzik ere.
Erkiag Arran 64.
Urrengoan bere, treotzarea eztozu falta izango zuk.
Ib. 19.