triskatu
triskatu.
Tr. La formas triska y trixka no se documentan en los textos.
1.
(V, G; VocCB
→Dv, H; -au Mg PAbVoc, Izt 11v, Zam Voc),
triska (V, G-nav),
trixka (V-m)
Ref.:
A (triskatu, triskau, triska);
Etxabu Ond 116
.
Destrozar; masacrar.
"Despedazar"
Mg PAbVoc y VocCB. "Triska (Vc, G-nav), destrozar, hacer añicos" A.
[Arerijuak] goitu ta trisketan baditugu.
Mg PAb 205.
Egin zuten pelea andi bat, zeñetan etsai samalda izugarria arras triskaturik, biurtu ziran plazara.
Izt C 330.
Urijak triskau ta ondatuterañokuak.
Ur Dial 120 (It lurreratu, Dv, Ip erauzi).
[Txerriak] triskatu etzaitzaten.
Lard 385.
Bere artaldea otso lapurragatik triskatua.
Camp EE
1882a, 65.
Zer deusku barriz orain aiseak, / txistu tristeak, / jo arren eta landarak, / triskauagaitik dandanak?
AB AmaE 368.
Ote-lore bat triskatu eta samindu dot larra.
Laux AB 65.
Mairuok Navas de Tolosa deritxen mendietan triskaurik.
Akes
Ipiñ
11.
Ortuzar-en biarra, amar minutuen triskaute itxi eban.
Gerrika 97.
2.
(Añ A, H),
triskeatu.
Bailar.
Erregulár dá desganátzea penás, baña baldin iduriarázi piskabát, ta andik fite barinbadoáie triskeatzerá, n´órk erraindu zuéla sentimentúra fiña?
LE ( in
BOEanm> 334s
).
Bertsodunaren urre samar neska-mutill buru ariñak alkarren aurrean dabiltz, triskatzen, antxume zoroen antzera, akitika, bira biraka, irrintzika.
Ag G 188.
3.
"
Triskau (V-ger), cortar ramas gruesas"
A.
4.
Saltar.
Irudipen bat artzen du ta zearo ta osotara azaltzen du, eragozpen guzien gañetik triskatuz.
Inza ( in
Jaukol Biozk XI
).
TRISKA-TRISKA EGIN.
Despedazar.
Ezpata oñian edo onduan iminten dabee lino astozapinduba, ta esesten deutsee zurezpatiaz: triska triska eginda, nosian bein esku ta belaunagaz samurtuten dabee.
Mg PAb 138s.