txintxirrindun
(V-m ap. A
).
(El, lo) que tiene sonajero; que tiene cascabeles.
"
Txintxirrindun seiñak baiño buru geiago eztauko gizon txakil onek
"
A (s.v. txintxirri).
Etxe ontako nagosi jaunak poltsea txintxirrinduna, / poltsea txintxirrinduna, zirarrez ezpataduna.
(G-nav).
A CPV 1115.