txukunkiro
(Lar, Hb <ch->),
txukuñkiro.
"Lindamente"
, "pulidamente" Lar.
Baña itxok, oraindikan bizkorra zeagok, gaztetzera zeak, bazeakik bere burua txukunkiro edertzen, galantzen, apaintzen.
Lar DT CCXIV.
Itzkuntz jakinti aberats onek ez dabela auzora joan bearrik soñeko zirzillen eske, bear bezala txukunkiro apaindurik eder ta galant noranai agertzeko.
Izt C 204.
Basauntzarentzat bearko zuen belarra lendanaz bildu eta txukuñkiro gorde eta ondu edo umotua zeukan.
Arr GB 62.