hup
(Onomat. para expresar la acción de tragar, coger impulso...). Cf. op.
Espartinak zangotan, hup, arin arina, / [...] makila eskuinean, horra Eskualduna!
Barb Eskual
1208 (1910) 4.
Horra non, aztaparraturik dena, / hup! klik! iresten duen ahamena!
Ox 182.
Eta hup! berriz jauzian bere tokirat joan da, bertze fitsik erran gabe.
Lf Murtuts 4.