ustelgarri
1.
(
Dv,
H),
bustelgarri (
H),
pustelgarri (
H) .
(Usado gralmente. tras gen., como pred.).
"Putréfiant"
Dv.
"Qui peut [...] causer la pourriture"
H.
Emazte bizitorea bere senharrarentzat khoro bat da; eta ahalkatzeko gauzak egiten dituena, senharraren hezurren ustelgarri da.
Dv Prov 12, 4 (Ol ezurretan txantxar aalkegarri, Ker azurren arra
).
Ura usain gabeko zerbeit, / Kolorea galdurik nonbeit, / Errotaren hazkurri, / Gupelaren ustelgarri.
GH 1950, 111.
(Fig.).
Estalgi baten azpijan ezkutauta geratuten dira aragizkuentzat Seigarren agindu santubak eragozten dituban ustelgarri, esaten ta entzuten gatxak.
fB Ic II 85.
Frantzia, gazteriaren ustelgarri den ibaiaren amaso gehiena.
SoEg Herr
23-12-1971, 5.
2.
(H),
bustelgarri (H),
pustelgarri (H).
"Qui peut contracter [...] la pourriture"
H.
Gorputz ustelgarri onekin.
Kortazar Serm 36.
Gauza ustelgarriak.
Or Aitork 171.
Ustel-ezin, autsi-ezin, alda-ezin Ua, nik naiago bainun ustelgarri, auskor eta aldakor dana baiño.
Ib. 154.