usutto
(S ap. Lrq
),
usuto .
(Dim. de 1 usu
).
Con bastante frecuencia; con demasiada frecuencia.
"
Üsütto [...], un peu trop souvent"
Lrq.
Pierris eta Katixa, / usuto heben zide, / beti zien heben ikustez / debeiazirik naizie.
PierKat 58.
Heben anartian ginen / usütto algarretatzen.
Casve SGrazi 136.