ut
1.
(V-ger-m-gip, G, L-côte, S ap. A
; Lar, H (G)),
uut,
uuut.
"Sus, expresión para mover, alentar, ut ea; vamos de aquí, ut ea goazen emendik
"
Lar.
"¡Tate! interjección de repulsa. Ut! Aketotzar ori (V-gip; FSeg), quita de ahí, borricón"
A.
v. utikan.
Maripak, Txanton atan ikusi ebaneko, uuut, esan eutsan, umea bere eu lango zurrut-zalea izatea nai dok?
A BeinB 46.
Ta bizkaitarrak eta beste euskaldunak badakigu zer egin daben. Uut!
A Ezale
1897, 137.
--Lenengoan? --Ez, ez, ez Jauna. --Bigarrenian? --Ut, ut!... ezta urrik eman ere.
Urruz EEs
1912, 241.
Ut, etzarie ezetako be ta, lelo uztelok!
Kk Ab I 16.
Ut ortik, ba, ostera be ikusi etzagidazan!
Altuna 98.
Ut, bizi gaiztoko txaixkurrak, utikan enegandik!
Or Mi 76.
Ut, esan zuen Erraimunek, etzaiozula olako aizeri zapia zabal.
'¡Bah!'
.
Ib. 91.
Sartagijak pertzari, ut ortik baltz ori.
Otx 33.
Ut, ut, ut, ut, laguntzarra! [...] Zuri eztautsube nire atsekabiak ardurarik ixan biar.
Ib. 72s.
Nere iriari beste gaitz aundiagoren bat ekarri baño len, ut! nere aberritik urrun!
Zait Sof 112.
Nere gelako ormetan / eusko-lurrak ditut, / aberria gogoan, / erbestekoa ut.
Zait BGold 35.
Ut ortik, arraiñak mariñelari.
(V-m).
EZBB
II 131.
En DFrec hay 4 ejs. de ut.
2.
Negación.
Nik dazautan izkera bat ez batek ez dauka ustezko utik.
"
Negación ideal"
.
A Gram 85n.
Ut edo ukamen gizakoari agiria bere esaten iaka.
Ib. 85n.
Ustezko uta.
Ib. 85.