palankari
1.
(V-gip, L, BN, S; -aari V-gip),
palankalari,
palangari (ph- H),
palenkari,
balankari,
balengari (H)
Ref.:
Lh;
Iz
ArOñ
(palánkaari);
Etxba Eib (palanka);
Elexp Berg
.
Lanzador de barra.
Gipuzkoan ezagutu ditut nik palankari gain gañekoak.
Izt D 182.
Palenkari eztanik / nik ez det markatu.
EusJok II 17.
Palankari aundi ori.
Ib. 24.
Liburularia izan bearrean palankaria edo pelotaria izan balitz.
A ( in
Azc PB 16
).
Mendatara batu ziran / iru palankari.
EusJok II 49.
Diruzaleagoak dira palankalariak.
Lab EEguna 111.
Artxiola palankari / gizona garratza.
MendaroTx 390.
Ez duk ik lotsatuko / balankari zena.
Or Eus 34.
Balankari azkarrak.
Zait EG
1956 (5-6), 6.
Gure aititaren gazte-denboran, palankariak apustulari pamosoak izaten omen ziran.
BasoM 30.
En DFrec hay 3 ejs. de palankari.
2.
palenkari
(Dv A),
palangari.
Remero.
Hamabortz gizon baginen untziaren barnean; aiphatu ditudan zortzi palenkariak [...].
Prop 1880b, 134.
Untzi ttipi baten nausia, bere phalangari edo untzi erabiltzaleekin.
Ib. 387.