hobentzar
ogentzar.
Aum.
de hoben.
Ogentzarra eginda lo-zorroan zagon [uria]
.
Or Mi 127.
Zure ogentzar ta gorroto aundiarengatik igarleak zoro ta gizon argitsuenak burutik egiñak [ditukezu]
.
Ol Os 9, 7 (Dv tzarkerien elemenia, Ker dongakeri moltzo, BiblE bekatu ugari).