hobetasun
1.
(Lar, Añ, H),
obatasun.
"(No tiene) mejoría, obetasunik, obeagorik eztu
"
Lar.
"Mejoría"
, "mejora", "emienda de la vida" Añ.
Obetasun ta emienda gabeko konfesioak.
Mg CC 176.
Konfesetan dira, baña edo guzurrez, edo obetasun baga.
Mg CO 253.
Eskolak eurak beraren [Diputaziñoiaren] laguntasunagaz euki ditubén obatasun edo mejorak.
(1862).
BBatzarN
197.
Andik etorriko da / nere osasuna, / kaka egin ezkero / det obetasuna.
JanEd I 109.
2.
"Perfección"
Añ.
Au, iritxi nai izan bear dezuten obetasun edo perfezioa.
Ant JesBi 122.