obu
1.
(
Lar Sup,
H (+ h-)),
obo (
H (+ h-)).
"Fiel, obua
"
Lar Sup.
"Languette de balance, axe de romaine"
H.
"Balance, romaine"
H.
2.
(Lar Sup, H).
"Equilibrio"
Lar Sup
.
.
OBUAN.
(Lar Sup, H).
a)
En equilibrio. "Justo, al justo" Lar Sup.
b)
"Obuan, justo, al justo, a ten conten, cuando llega escasamente a lo suficiente en fuerzas, dinero..." msOch 319 ( Izt 66r). "Oboen [sic, tal vez a partir de la pronunciación obuen] (V-ple-arr-arrig-oroz), a penas, trabajosamente. Oboen dabil, anda muy trabajosamente" A. "Oboen, medianamente" Zam Voc.
OBUAN-OBUAN.
"Oboen-oboen (V, ...), balanceándose, andar a duras penas" A.
Urkiolara ioateko oboen oboen, ezin igonik?
A Ezale
1897, 20a.
Bei zaar bat aurkitu eben, larra baten oboen oboen ebilela.
(V-ger).
A EY II 263 (Azkue traduce "dando vueltas").
OBURANTZA.
"Oburantza bere ez, arean bere ez (V-ger)" A Apend.