ogidun
1.
(V-gip ap. Elexp Berg
; A Morf 215, Zam Voc).
"Decimos ogidun panadera 'la que vende o reparte panes', dejando para quien los hace el calificativo okin (ogigin)
"
A Morf 215.
"Ogia banatzen duena. Banaketan aritzen den okindegiko langilea, edota baserriko ogia saltzen duena. Laster pasauko da ogiduna ta urteizu kalera
"
Elexp Berg.
2.
"Elizara olatak eramaten zituena hiletetan eta. Izenda nago ogidun
"
Elexp Berg.
3.
(El) que tiene pan.
"
Xále bágez, ogidún; xánzle bágez, oxaldún (R-is)"
Iz R 313.