olagarro
Etim. Su segundo miembro parece ser garro 'tentáculo'; el primer miembro podría ser el rad. de oratu, con disimilación.
1.
(V-m-gip, G-azp-bet; VP 70v, H, FauMar 125),
olagarru,
ologarro (T-L),
olagorro (Lar→H, Añ),
olarro (Dv→A),
olarru
Ref.:
A; AEF 1960, 21; Etxba Eib.
Pulpo.
"
Olagarroen erro errea larra errean gora, fórmula que pone a prueba la expedición de la lengua"
A.
"Poulpe"
T-L.
Itsasten zate emengo gauzai olagarroa aitzari itsasten zaion eran.
AA II 169.
Izkira, amarratz, olagarro ta beste janari mueta gozo askok.
Ag Kr 140.
Olarro hegaldunak, gogoeta beltzak... / kentzen ari daizkote nere odolari / indar eta esperantzak.
(Interpr?).
Iratz 61.
Mikelek aitzetan olagarru bat ere arrapatu zigun.
NEtx Nola 26.
Olarrua ta patatak!
NEtx Antz 114.
Olagarroa erro bat luzatzen asi zan.
Anab Poli 15.
Olagarruak amarratzari: Ea esan: zelan deitzen dautzue Ean?
(V-m).
EZBB
II 78.
v. tbn. Izt C 207.
2.
olarru
(G-azp). "Peje, pillastre" Inza EsZarr 177.
OLAGARRO-BESO.
Tentáculo de pulpo.
Mendebala astintzen [basoko] adarrak / --olarru-beso asarreak--.
NEtx LBB 250.
OLAGARRO-ERRO.
"(BN), tentacle de poulpe" Lh.