honitu
1.
( VocBN
, H (BN, S), A).
Completar.
v. hornitu.
Barüretik egin ahal dezakeena begiratü, eta egin eztezakeena obra hunez honitü.
CatLan 103.
Otoitzan egin zitien hutsen giza hartan honitzeko.
AR 147.
Hala eginez zure mentsak honituko tuzu.
Ib. 205.
2.
Reparar, corregir.
"Réparer, suppléer un défaut"
H.
Hala eginez zure mentsak honituko tuzu.
AR 205.
Atenzione berheziago bat hartzen ziela egiten zitien gauza orotan, otoitzan egin zitien hutsen gisa hartan honitzeko.
Ib. 147.
3.
Satisfacer.
"Remplir, satisfaire"
H.
Dohatsiak dituzu halako gose eta egarri aboruen dutenak, zeren ausarki aseko baitira eta ikhusiko baitituzte bere desirak osoki honitiak.
AR 29.