palaka
1.
(ph- L, BN, S ap. Lh
).
"Par pelletées"
Lh.
Arzen dute trillariak beren pala, ta palaka aizea datorren aldera botatzen dute pill guzia.
Mb IArg I 203.
2.
"
Palaka (L, BN, S), à la palette, à 'pala'"
Lh.
3.
(Sust.).
Palada.
Txaluparen bat or izango du / beti tiliki -talaka, / sartu ta irten, jira ta bira, / lagun bi edo banaka; / bere lepoan emango zuten / nork daki zenbat palaka.
Zendoia 114.
PALAKAN.
A paladas.
Judasek amar tonela ikatz / sartze'omen ditu palakan.
TxGarm BordaB 22.