(
-tt- V-gip ap. Elexp Berg
;
Lcc,
Urt II 146,
Lar,
Añ),
peintore (
SP),
pintre (
S ap. Lrq
; VocBN
,
Gèze).
Pintor (artístico).
v. pintalari, pintari, pintatzaile,
margolari
.
Egundaino ezbaita izan hain pintore habilik.
ES 91.
Pintatzen edo dibujatzen jai egunean enpleatzen dan pintoreagatikan.
OA 150.
Pintorek pintatzen dute Aita gizon zahar ohoratu bat bezala.
CatLav 406 (V 195).
Au pintore txit famatua zan.
Cb Eg II 201.
Pintore famoso bati egin zion galdea bertze pintore batek.
FamInst 791.
Pintorea banintz edo estudianta.
Gy 273.
Pintre batek ez badezake egin norbaiten potret suerte bat baizik.
Elsb Fram 165.
Jakiñik ori dala / obena pintore.
MendaroTx 343.
Theresaren portreta egin zuen pintorea.
Mde HaurB 75.
Inpresionista pintoreak, ezin kuadruak salduz gosez ilko dira.
Peillen Egan
1958, 61.
Pintore gazte bat dago oxinondoan pintetan.
Alzola Atalak 83.
v. tbn. AA II 216. Echve Dev 309. Otag EE 1883b, 237. MendaroTx 343. Egan 1955 (1-2), 8. En DFrec hay 19 ejs. de pintore.
Pintor (de brocha gorda).
Arotz-lana eta pintore, ogei bat egun andik atera gabe. Garbitzen ere bazan premia.
Albeniz 225.