1. (L, BN ap. A ; Hb, Dv, H), primutasun (SP, Urt I 70, H), primotasun.
Primogenitura; condición de heredero. "Aînesse; droit d'aînesse" Dv. "Qualité de celui qui est héritier par droit d'aînesse" H.
Espiritu Saindua gure primutasunaren bahia da. SP POB 15. Saldu izan zioen bere primutasun zuzena Iakobi. Urt Gen 25, 33 (Dv premutasuna; Ur lenbizitasunaren eskubideak, Ol oñordetza, Ker oñordetzako eskubideak, Bibl primantza, BiblE lehensemetza-eskubideak). Zarren aizen partetik / dekan deretxoa: / ire primotasuna / ta maiorazkoa. It Fab 241. Hala-nola Esau, zeinak jaki batentzat saldu baitzuen bere premutasuna. Dv He 12, 16 (Lç primezá ).

2. primutasun. Primacía, condición de precursor, de ser el primero que realiza algo.
Badirudi [...] primus horrek Etxeberriren berritasuna eta are lehentasuna adierazi nahi duela [...]. Badirudi, bestalde, Etxeberri bera ere "primutasun" horren jakile zela. MEIG IV 119.