1. (H; -ill- G-azp, AN-5vill; Lar, VP 77v, Añ, H).
A montones, en gran número; en grupo, en montones. "(A) montones, pillaka" Lar y Añ. "Acumular, juntar haciendo cúmulos o montones, [...] pillaka, montoika, olsoka biltzea" Lar. "Atroparse, pillaka ta molsoka biltzea" Ib. "Granel, a granel es lo mismo que en montón, pillaka" Ib. "Pilaka gauzak artikitzea" H. "En tas, en foule. [...] Usoak pilaka iragaiten dire" Ib. (s.v. pila). "Pillaka dago an gauza (AN-5vill)" Gte Erd 257. "Jendea pillaka etorri zan (G-azp)" Ib. 223.
Aingeruak pillaka / bildurikan. (1890). Arzac Auspoa 233, 192. Len toki askotatik banaka etorritako jendea, orain pillaka [...] biurtzen zan. Anab Usauri 5. Yerusalemen altxorrak pillaka zeudela. Ol 2 Mach 3, 6. Orrelako pentsamen igeskorrak, astrakto antzera, askotan pillaka burura etortzen direnak. SM Egan 1960 (1-2), 59. Artuko duzue kafea, eta gero ariko gara musean, [...]. Gañera, badugu astia pileka. Izeta DirG 28. Jendea ere pileka leku aunitzetatik etorria. Herr 11-10-1962, 3. Aieka batetik pillaka joaten gaituk; bestetik, berdin. Ataño Espetx 80. Bazuela euskarak guk uste ez bezalako aberastasunik, [...] autore zahar ezezagunetan pilaka aurki zitekeenik. MEIG VII 168. Batasuna eta batasunera bidean baditugu, pilaka, hori baino kontu larriagoak. MEIG IX 55.

2. (Uso sust.). Montón, gran cantidad.
Eguzkia estaltzerañoko euli ta eltxo zikiñak, pillakak, gorputz ustel aietatik sortu ta egatu zirala. Ataño TxanKan 170.