porfiatu
1.
(
Lar,
Añ;
-adu Lcc).
Insistir.
"Porfiar, porfiadu, tema euki
"
Lcc.
"Porfiar"
Lar,
Añ.
Porfiatuas eta aunitz aldis eskatzeas obeki erdesten dela guk bear duguna eta konbeni zaiguna.
Ber Trat 41r.
Zer inendút Jesúses deitzen dénas Kristo? zió Pilatosek. [...] Aiek porfía, gurutzifikabez.
LE Doc 162.
(Part. en función de adj.).
"Porfiado, porfiadua, temosoa
"
Lcc.
"
Porfiatua, contumaz"
VP
75r.
AxN explica buthoituak (462) por porfiatuak.
Eztela fastiatzen porfiatu izateas.
Ber Trat 41r.
2.
( VP
),
profiatu (Añ),
forfiatu (Añ).
Disputar.
"Lidiar"
VP
77r.
"Altercar"
Añ.
Ez orratzagatik bana zuzenagatik behar du nehork porfiatu.
O Pr 590.
Ezda porfiaten ñorekin ere.
"Contendet"
.
Hual Mt 12, 19 (Samper peleatren).