pios
1.
pius.
Piadoso.
v. piadoso, pietos.
Bortxatu da haien akisizalia, haien emaitera, eta distribuitzera paubrer, eta bertze obra piosetan.
Tt Arima 102.
Eta lotsaz krüdel / izan nadin nuretako, / zesatzen baniz izatera / pius <pioux> zuretako.
StJul 38v.
2.
Devoto.
Zü emaztia, izan zite saje eta piusa.
UskLi 202.