sastakatu
1.
(
L, BN, S; Dv,
H),
zastakatu (
L, BN; Hb)
Ref.:
A;
Lh (sastakatu, zastakatu)
.
Apuñalar; llenar de punzadas.
"Aiguillonner, piquer, répéter les coups de pointe"
Hb.
"Percer de coups"
Dv.
"Couvrir, percer de coups de pointes, couvrir de piqûres"
H.
Erori ziren sastakaturik Saraimgo bidean.
Dv 1 Sam 17, 52 (Ol zaurtuta, Ker zaurituta
).
Punzar, pinchar.
Gazterik ikasiak gera zoritxarraren arantzak nola zastakatzen duan.
AZink 23.
2.
Clavar.
Erabat Prantzira aldegin bear zula esan zienean, baionetak lurrean sastakatuta esan zioten: guk etzaitugu utziko bada.
Or SCruz 77.