pisutsu
(Lar, Añ),
pixotsu (V-gip ap. Etxba Eib
),
pixutsu (V-gip ap. Elexp Berg
).
Pesado, grave; importante; cargante.
"Cargoso, pesado"
Lar.
"Pesado, de mucho peso"
, "grave, pesado" Añ.
"
Berba pixotsuak arek esan dittuanak
"
Etxba Eib. "De mucho peso. Mai ori oso pixutsua da" Elexp Berg.
.
Isten ezpadeutsa errazoe pisutsuren bategaitik.
CrIc 102.
(v. tbn. errazoe pisutsu en fB Ic III 358)
Burdina eta katea gogor pisutsubak.
Zuzaeta 162.
[Bekatu] arinak izan arren berez, astun pisutsuak dira Jangoikuaren aurrean.
Añ
LoraS
33.
Izanik gauza grabean, pisutsuan edo andian, izango da pekatu mortala.
Añ
MisE
148.
Jaunak zeubeen egin-biar altuban, jaungoikozkuan, ta pisutsuban zelanbit lagundutia.
fB Ic I V.
Gauza astunak dira oneek. Ta buru astuna, pisutsuba, ta elduba eskatuten dabee.
fB Ic III 365.
Berak bere ganian artu gura izan eban agindu pisutsu, eta eskerga au.
Astar II 43.
Zeure pekatuben astuntasun pisutsubak makurturik bazaukaz.
Ib. 279 (191 pisutzu).
Ezeben entzun gura / berba pisutsurik.
Azc PB 144.