odolkide
1.
(
Lar).
"Consanguíneo"
Lar.
v. odoleko.
Odolkideak ere iltzeko iguiñik etzuten.
Urkia EEs
1928, 17.
Etxe batean, bi, iru sukalde, / izan ez ta odolkide.
Or Eus 409.
Atzerritar ua Lairen odolkide bazan.
Zait Sof 79.
Oriek ere, ordea, belaunetxe bateko ta odolkide dituzu.
Ib. 16.
(Fig.).
Espainian beren ikuspegiaren tokia lurreko zertasun gori eta gorriekin jaso zutenen odolkide dela aitortu baino lehen.
"De la misma raza espiritual"
.
MEIG
IX 118.
(en colab. con NEtx)
2.
"Parenté, consanguinité"
Hb.