ohorgo
(Dv, A),
ohorgua (Ht VocGr).
"Vol, volerie"
Dv.
"Robo"
A.
v. ohoingo.
Barneko ohorgoaz.
Lç
Ins
D, 7r (
in m.
).
Harengana bildu ziren gizon erromes eta ohorgoan hari ziren batzuek.
Dv Iud 11, 3.
Kalte guzia neronek estaltzen nuen: ohorgoz galdu den guziaz ordaina behartzen zinduen niganik.
Dv Gen 31, 39 (Urt ebasten zena, Ol ostuaren, Ker ostutakoen, Bibl ebatsia izan zakidan, BiblE ebatsitako).