ohikuntza
(V, L, BN ap. A; HeH Voc, Dv, H (+ oi-)).
Costumbre, tradición; hábito.
"
Ohikuntza, ohitza, astura, haztura, athuna, usantza"
HeH Voc.
"Habitude, usage"
Dv (s.v. ohikunde).
Beldurrez egintz hura maizegi eginez, ondoan ohikuntzaz ta jaier gutiagorekin egin zezan.
Birjin 233.
Zertako Publikanoekin eta ohikuntza gaixtokoekin iaten duzue eta edaten?
HeH Lc 5, 30 (He bekhatoros, TB bizi gaistoko, BiblE bekatari).
Basa gizonen aztura eta ohikunza guziak.
Atheka 18.
Gure leheneko ohikuntza giristinoak.
Arb Igand 49.
[Zaharrak] ohikuntzetan sarthuegiak eta lothuegiak baitire.
Prop 1906, 83.
Gaizkiaren ohikuntzarik ez balin badute, onhesten dire baithaiorat.
Prop 1908, 131.
Zuberoko Ohikuntza-ren argitasunak [eman dituena]
.
Lander RIEV
1909, 653.
Han erabakitzen zituzten bere ohikuntza zahar eta legeak.
JE EuskG 43.
Oikuntza zarrai tinko-tinko eutsi ta irozotzen diegu.
A Ardi 10.
Adiya jartzeko oikuntza norberetzia.
Zink Crit 6.
Gogoz ta oikuntzaz atarako zoli gertu ezkero, errezago eroango dozu.
Pi Imit III 19, 2 (Ol adorez ta atiñez).
Eusko-oikuntza bikañen zaindari oberena euskera omen.
Ldi IL 52.
Hemengo salbaietan ohikuntza hau bada: [...].
Zerb Bahnar 126.
v. tbn. Dasconaguerre in BOEl 215. Otx 55 (oi-).