emazteorde
emaztorde (BN-arb ap. A
).
Amante, manceba, concubina.
Bere anaia Filiporen emazte Herodias emazte-ordetzat artuta.
Lard 452.
Gizon orren emazteorde emegaldua.
TAg Uzt 141.
Udalditarrak ziotenez, Floridako kondearen emazteordea zan.
Ib. 179.
Israel guztiaren aurrean, Absalon bere aitaren emaztordeakaz etzun zan.
Ker 2 Sam 16, 22.
EMAZTE-ORDEKO.
Concubina.
Neron beraren emazte-ordeko emakume galdu bat.
Lard 532.
Herodias, Herodesen emazte-ordekoak, zeukan [...].
Ib. 398.