eratorri
1.
(Bera, T-L (-th-)).
Derivar.
(Neol. de Azkue).
"Dériver [...] (grammaire)"
T-L.
Aditz tolestuak beste aditz batetik eratorriak daiz.
A Gram 154.
Izen eratorriak.
Ib. 54.
Beste itz eratorriak (derivados)
.
A Eusk
1919-1920 (II) 11.
Itz sustrai ta eratorriak.
PMuj Y
1934, 166.
Oñarri ori guzurra da-ta, Marxek ortik eratorri ebazan ondorenak be guzurrak izan bear.
Eguzk GizAuz 59.
Hitz eratorrietan.
MEIG VI 174.
Erazlea omen da aditza, joan-etik eratorria.
Ib. 189.
En DFrec hay 2 ejs.
2.
(Bera).
(Neol.).Creado por AG en 1896 (AG 2338).
Hacer venir; traer.
Neuk [artxua] eratorriko dautzut.
(1896).
NeolAG
.
Erruki ixan zaikioe batzubari ta bestiei, Josu zamurra, ta Zeure Bijotz Deunerantz eratorri danak.
Ib.
Diru asko umiak / Ba-deusk eratortzen.
AG 2414.
Entzulen gogo-biotzak izkera [...] nañora eratorri, ekarri ta atsegin eztitan euki daroez.
Eguzk LEItz
14.
Nik lurgañera ugoldea eratorriko dut.
Ol Gen 6, 17 (Urt, Dv y Bibl erak(h)arriko, Ur ekarriko
).
Nire seme-alabarik maiteenak ez al dituzu eratorri?
Zait Sof 98.
Behin ausartu zen neskatilla bere etxera eratortzera.
Mde Pr 146.
Artez edo moldez mediumtasuna eratortzeko.
Ib. 342.
Munduko egiatasunak [...] barriren barri munduko bizi nastaura eratorri zituan.
Erkiag BatB 55.
3.
Engendrar, crear.
Bizi guzian galtzen ez dan aztura eratortzen duan egintzen berriztutzeak.
Zink Crit 9.
ERATOR-ATZIZKI.
Sufijo de derivación.
Bai -ren eta bai -ko erator-atzizkiak dira areago deklinabidekoak baino.
MEIG VI 173.