gurikeria
(
-keri Vc, BN-baig ap. A; Dv, H).
Blandura excesiva, mimo excesivo.
"Mollesse, délicatesse"
H.
"Voluptuosidad"
A.
"Mimo"
Ib.
En Or Aitork 199 aparece guzi-, forma corregida en la fe de erratas.
Ez gurikeriari, eta ez Sodomako bekhatuari emanak direnak, ez ohoiñak, ez abariziosak, ez hordiak, ez gaixki errailleak, ez arrapatzailleak, ez dire izanen Jainkoaren Erresumaren jabe.
He 1 Cor 6, 10 (Lç ez malguek, Dv ez beratzek
).
Asepean eta gurikerian kostumatuak.
He Gudu 114.
Hanbat gurikeria bere buruari emanak.
Dh 128.
Gurikerietako gutizia.
JesBih 158.
Yaun batek lehia du mahain on, edari bero, gurikeria galduetarat.
Hb Egia 135.
Baldin gurikeriaz ohean egoten bazare.
EgunO 4.
Zertara yoan ziran orduan basa-mortura [...] gurikerian bizi dan bat ikustera?
Ir YKBiz 152n.
Bizi ontako gurikeriak.
"Voluptates"
.
Or Aitork 189.
Inguruan naierara neduzkan gurikerieri.
"Circumfluentibus corporis voluptatibus"
.
Ib. 198.
Utzi bear dira bazterrerat gurikeriak, zinkurinak, beldurkeriak.
Herr 8-10-1964, 4.
Ez segur gurikeria gose zelakotz; gurikeria guti zitaken Nafarrako kortean.
Ardoy SFran 46.
v. tbn. Zby REIV 1909, 107. Leon Imit IV 7, 2. Larre ArtzainE 118.
GURIKERIA-ZALE.
Giristino onthasun-gose, atsegin eta gurikeria-zale bat.
Dh 256.
GURIKERIAZKO
(Adnom.).
Lege sensukoi edo gurikeriazkoak.
Hb Egia 78.
Guretzat bazuen beti ele on bat, ez sekulan apaltzekoa ez-eta gurikeriazkoa.
Larre ArtzainE 118.