emaro
(Sal, R-vid ap. A
),
emero (H).
Dulcemente, suavemente; poco a poco.
v. 1 emeki.
Tr. La forma emero la emplean Axular, Haranburu (404), Pouvreau y Moguel, es decir todos los autores en los que se documenta la palabra antes del s. XX, en el que sólo hemos encontrado emaro .
Mintza zakitza emeki eta emero, sua iraungiko da, gaitzerizkoa iabalduko da.
Ax 293s (V 195).
Gaitz guziak emero paira detzatentzat.
SP Imit IV 5, 3.
Bainan ahoa emero, baratxe eta aphur bat idekiten duzula.
SP Phil 168.
--Baldin Ostia Santuba itxasten bada ao sabaian, zer egin biarko litzate? --Biarko litzate emero kendu miñaz.
CrIc 141.
Urretxindorrak urari emaro: / [...].
"Con cariño"
.
Laux BBa 40.
Olerkari emaitzak emaro eskaintzen dizkigu.
"Dulcemente"
.
Aitzol (
in
Laux BBa IV
).
Zintzarriaren giltzaldi oro / tintin bakar bat emaro.
"
Daban un suave golpe"
.
Or Eus 319.
Bein burutatzen asitakoan, / orduak doaz emaro.
"Las horas se pasan tranquilas"
.
Ib. 386.
Ama maiteak emaro niri ematen zidan ditia.
Arti MaldanB 190.
Amatasun-lera sakona, emaro, baratze baratze azkortuten asia dauka andratxu onek bere erraietan.
Erkiag BatB 131.
Itxaso aldera emaro darion Guadalkibir ibaiari dagokio olerkaria.
Gazt MusIx 67.
EMA-EMARO.
Dulcemente, suavemente.
Bakarrik geniardun, beraz ema-emaro.
"Valde dulciter"
.
Or Aitork 231.
EMALLO-EMALLO (Sal)
(Forma con palat. expresiva). "Emeki-emeki" ZarHizt.
EMARO-EMARO (Sal, R).
"Emaro emaro jiten da elurra (R), lentamente viene la nieve" A. "Emeki-emeki" ZarHizt.
Emaro emaro asten zen eznea loditzen kuajatu artio.
ZMoso 37.
EMARO-EMAROA (Sal ap.
ZarHiz
).
Gaztiak arrapatan daianian, ekustiagatik zer dion eri artetan, fanen zain laxatuz emaaaro emaaroa.
'Poooco a pooco'
.
Mdg 164.
EMAROXEAGO .
(Aprox. de emaro
).
Berze egun batez xardokiren nagun emaroxago.
"
Más despacio"
.
ZMoso 42.