samindura
1.
(H),
zamindura (SP, sin trad.).
Amargura, aflicción.
"Au fig., aigreur, amertume. [...] Aspaldidanik halako samindura bat nabari nuen barnean auzo batenganat, [...] une sorte d'amertume à l'égard d'un voisin"
H.
Samindura eta kolera eta hira eta oihu eta gaitzerraite guzia zuetarik khen bedi.
"Amertume"
.
Lç Eph 4, 31 (He zumindura, TB sumindura, Ker samin, IBe zakarkeria).
Eztute hetan pausurik hartzen, zamindura, tristedura eta beldurtasun gabe.
SP Imit III 12, 3 (Ch khirats, Mst kharatstarzün, Ol samiñik).
Munduko samindurek ez gaituzte [...] kezkatan jarriko.
Vill Jaink 183.
2.
(Lar, H) .
(Ref. al sabor).
"Amargor, amargura"
Lar.
"Au propre, en parlant de vin, lait et autres aliments, un commencement d'aigreur, d'acidité"
H.
3.
"Chaleur. Iguzkiaren samindura, la chaleur du soleil"
Lh.