saminaldi
Dolor, aflicción, amargura; momento de amargura.
Tr. Documentado sólo en la tradición meridional. En DFrec hay sendos ejs. de saminaldi y samiñaldi.
Dearruak Job [...] lankerio (disgusto), samiñaldi eta alzuan gaitz oroz jo arren.
Ayerb EEs
1912, 180.
Samiñaldi latzenak biyotza mindu arren.
RIEV 1931, 639.
Osaba, ez da izan nere asmoa zueri samiñaldi au erakartzea.
TAg Uzt 126.
Gozatu zitzaion zerbait leengo samiñaldia.
Ib. 246.
Oraiño negarrez diraute nere begiak, samiñaldi au nola arindu ezpaitakit.
Zait Sof 153.
Samiñaldi ontan erorrek pulunpatu bai nauk.
Ib. 144.
Saminaldiak (umore txarrak) bazkal edo jateko ordu aurretik izaten dira.
EgutAr 12-8-1958 (ap. DRA
).
Nire pozaldia pozgarri uan iretzat eta nire samiñaldia iretzat ere samingarri.
Etxde JJ 154.
Nire samin-aldiko / ekaitz-pean.
Gand Elorri 156.
Edozer pozaldik edo samiñaldik arrigarrizko erantzuna du zure biotz-muñean.
MAtx Gazt 30.
Geu be samin-aldiak ez gaitzan okertu, / Jaunaren aingerua guri be bialdu.
BEnb NereA 177.
Nere saminaldietan maiz aski esan ere bai nere buruari.
Ataño
TxanKan
34.
v. tbn. Ol Gen 49, 6.